Linux'ta ps komutu (process status), sistemde çalışan işlemlerin (taskların) durumunu görüntülemek için kullanılır. Bu komut, hangi işlemlerin çalıştığını, hangi kullanıcı tarafından çalıştırıldığını, sistem kaynaklarının ne kadarını kullandığını ve daha fazlasını gösterir.

Temel Kullanım

Basit bir ps komutunu terminalde çalıştırmak, genellikle sadece mevcut terminalde çalışan işlemleri listeler:

ps

Yaygın Seçenekler

ps komutu, çeşitli seçeneklerle kullanılabilir, böylece farklı türde bilgiler görüntülenebilir. İşte bazı yaygın seçenekler:

ps -e veya ps -A: Sistemdeki tüm işlemleri listeler.

ps -u kullanici_adi: Belirli bir kullanıcının işlemlerini listeler.

ps -f: Tam biçimde, işlemlerin ebeveyn işlem kimliği (PPID), kullanıcı kimliği (UID) ve başlatma zamanı gibi ek bilgileri içerir.

ps -l: Uzun biçimde, işlemin durumu, önceliği ve bellek kullanımı gibi daha fazla detay içerir.

ps -T: Mevcut terminalle ilişkili tüm iş parçacıklarını (thread'leri) listeler.

ps -x: Kullanıcının sahip olduğu tüm işlemleri gösterir, terminalle ilişkili olmasalar bile.

Çıktı Formatı

ps komutunun çıktısı, işlemlerin çeşitli özelliklerini gösterir, ancak hangi bilgilerin görüntüleneceği kullanılan seçeneklere bağlıdır. İşte bazı yaygın sütunlar:

PID: İşlem Kimliği.

USER: İşlemi başlatan kullanıcı.

%CPU: CPU kullanımı yüzdesi.

%MEM: Bellek kullanımı yüzdesi.

VSZ: Sanal bellek boyutu (KB cinsinden).

RSS: Resident Set Size, fiziksel bellekte kapladığı alan (KB cinsinden).

TTY: İşlemin bağlı olduğu terminal.

STAT: İşlemin durumu (örneğin, R = çalışıyor, S = uyuyor).

START: İşlemin başlama zamanı.

TIME: Toplam CPU zamanı.

COMMAND: Çalıştırılan komut.