Python'da "array" terimi genellikle iki farklı kavramı ifade edebilir: Python'ın yerleşik olarak sunulan list veri yapısı ve NumPy kütüphanesi ile kullanılan NumPy dizileri (ndarray). Her iki kavramı da açıklayalım:
Python Listesi (List): Python'da, bir dizi veya liste oluşturmak için yerleşik bir veri yapısı olan list kullanılır. Listeler, farklı veri türlerini içerebilir ve elemanlarını değiştirmenize, eklemenize veya kaldırmanıza izin verir. Listeler köşeli parantez [] içinde tanımlanır.
Python programlama dilinde None değeri, hiçbir şeyin olmadığını temsil eder. Başka dillerde null, nil veya benzer bir şey olarak adlandırılabilir.
None kullanmanın birkaç nedeni vardır. İşte bazı örnekler:
Varsayılan Parametre Değeri Olarak: Bir fonksiyonda, parametre değerinin verilmediği durumlar için bir varsayılan değer olarak None kullanılabilir.
def my_function(param=None):
if param is None:
param = "default value"
Bir Değişkenin Değerinin Henüz Bilinmediğini Be
Python'da, "docstring" (documentation string) terimi, bir fonksiyon, sınıf, modül veya metot hakkında bilgi veren bir metin bloğunu ifade eder. Docstring'ler, kodun anlaşılmasını ve kullanılmasını kolaylaştırmak için kullanılır.
Docstring'ler, genellikle bir fonksiyonun, sınıfın veya metodun ilk satırında, üç çift tırnak (""") içinde tanımlanır. Docstring'ler, Python'un help() fonksiyonu veya otomatik belgeleme araçları (örneğin, Sphinx) tarafından okunabilir.
Bir docstring genellikle
Python, birçok görevi kolaylaştıran ve genellikle tekerleği yeniden icat etmekten kaçınmanızı sağlayan bir dizi önceden oluşturulmuş veya "mevcut" modülle birlikte gelir. Bu modüller, Python'un standart kitaplığı olarak adlandırılan bir koleksiyonda toplanır ve Python kurulumunuzla birlikte gelir.
Mevcut modüller, farklı veri türlerini işlemek, dosyalarla çalışmak, internet üzerinde iletişim kurmak, işletim sistemiyle etkileşim kurmak ve daha birçok işlem için işlevler ve sınıflar sağlar. İ
Python'da, modüller, Python tanımlamaları ve ifadeleri içeren bir dosyadır. Bir modülün içindeki fonksiyonları ve değişkenleri başka bir Python scriptinde kullanmak için bu modülü import ederiz.
Python'da bir modülü import etmenin birkaç yolu vardır.
Bir modülün tamamını import edebiliriz:
import math
print(math.sqrt(16)) # Output: 4.0
Bu örnekte, math modülünün tamamını import ettik ve sqrt fonksiyonunu kullanabildik.
Modülün belirli bir kısmını import edebiliriz:
from
Python'daki lambda ifadesi, adı olmayan veya anonim bir fonksiyon oluşturmak için kullanılır. lambda ifadeleri genellikle küçük, tek satırlık fonksiyonlardır ve çoğunlukla diğer fonksiyonların argümanları olarak kullanılırlar, örneğin map(), filter() ve reduce() gibi yüksek seviye fonksiyonlarda.
lambda ifadelerinin genel sözdizimi şöyledir:
lambda arguments: expression
Burada, arguments kısmı istediğiniz sayıda argümanı alabilir ve expression kısmı bu argümanları kullanarak bir ifade
"First-class objects" veya "first-class citizens" terimi, bir programlama dilinde herhangi bir öğenin (sayı, string, array, fonksiyon vb.) birinci sınıf bir nesne olduğunu ifade eder. Bu, bu öğenin bir değişkene atanabilir, bir fonksiyon tarafından döndürülebilir, bir fonksiyon argümanı olarak gönderilebilir ve hatta bir veri yapısı içinde saklanabilir anlamına gelir.
Python gibi dillerde fonksiyonlar birinci sınıf nesnelerdir. Bu, fonksiyonların herhangi bir değişkene atanabileceği, bir fo
Python'da iç içe (nested) fonksiyonlar kullanabilmek, Python'ın sunduğu güçlü özelliklerden biridir. Bir fonksiyonu başka bir fonksiyonun içinde tanımlayabiliriz.
İç içe fonksiyonlar, genellikle şu durumlar için kullanılır:
Bir fonksiyonun içinde bir döngü veya karmaşık bir ifade tekrar tekrar kullanılıyorsa, bu döngüyü veya ifadeyi iç fonksiyon olarak tanımlamak kodun okunabilirliğini artırabilir.
İç fonksiyonlar, dış fonksiyondan gelen argümanlara erişebilirler. Bu, bazı durumla
Python'daki "scope" ve "namespace" kavramları, değişkenlerin, fonksiyonların ve diğer objelerin isimlerinin nasıl düzenlendiği ve nasıl erişilebildiği ile ilgilidir.
Namespace: Python'da bir namespace, isimlerin (yani değişkenlerin, fonksiyonların, sınıfların vb.) saklandığı bir alandır. Namespace'ler, kodun farklı bölümlerinde aynı isimleri farklı şekillerde kullanabilmenizi sağlar. Örneğin, bir fonksiyon içinde x adında bir değişken oluşturabilirsiniz ve aynı zamanda başka bir fonksiyonda
Python'da "packing" ve "unpacking" terimleri, sıralı veri türleri (sequences) ile çalışırken kullanılır. Bu özellikler sayesinde, Python, karmaşık veri türlerini atama işlemlerinde ve fonksiyon çağrılarında daha etkili ve esnek bir şekilde işlemeyi kolaylaştırır.
Packing: Bir sıralı veri türüne birden çok değeri bir kerede atama işlemine packing denir. Bir liste veya demet (tuple) oluştururken yaptığımız şey aslında packing'dir. Örneğin:
my_tuple = 1, 2, 3 # tuple packing
my_list = [1,
Tasarım kalıpları (Design Patterns), belirli bir sorunu çözmek için tekrar tekrar kullanılan, genel tasarım çözümleridir. Bunlar belirli bir kodu belirli bir yerde belirli bir zamanda yazma talimatları olmaktan çok, genel sorunları çözmek için kullanılan genel ilkeler veya şablonlardır. Tasarım kalıpları, çoğunlukla nesne yönelimli programlamada kullanılır, ancak diğer programlama paradigmaları için de mevcuttur.
Tasarım kalıpları, genellikle üç ana kategoriye ayrılır:
1. Yaratıcı Kalı
ADT, bir veri yapısının iç yapısını ve işlemlerini kapsayan bir soyutlama biçimidir. Soyut veri türleri, yani ADT'ler, bir veri modelinin davranışını tanımlar. Bu davranış, ADT'deki verilere uygulanabilecek belirli işlemlerle ifade edilir.
Örneğin, bir ADT olarak "liste"yi düşünelim. Bir liste, belirli bir türdeki elemanları saklar ve bu liste üzerinde belirli işlemler yapabiliriz - eleman eklemek, çıkarmak, belirli bir indexteki elemanı okumak vb. Fakat liste, verilerin tam olarak nasıl sa
Python'da, "generator" olarak adlandırılan bir tür özel fonksiyon vardır. Generatörler, normal fonksiyonların aksine, sonuçları bir seferde üretmek yerine, her seferinde bir tane olmak üzere sonuçları üretirler. Bu sayede, genellikle daha az bellek tüketirler ve özellikle büyük veri kümeleri ile çalışırken çok kullanışlıdırlar.
Bir generatör tanımlamak için, normal bir fonksiyonda return ifadesi yerine yield ifadesi kullanılır. yield anahtar kelimesi, generatörün durumunu ve yerel değişkenl
Python'da, kod yazmayı daha basit ve okunabilir hale getiren bir dizi dil kolaylığı bulunmaktadır. İşte bazıları:
Liste Anlamlılığı (List Comprehensions): Liste anlamlılığı, bir listeyi oluşturmak için kullanılan bir dil özelliğidir. Bu özellik, bir for döngüsünün içinde bir ifade kullanarak yeni bir liste oluşturmanın bir yoludur. Örneğin: [x**2 for x in range(10)] ifadesi, kareler listesini oluşturur.
Dictionary Anlamlılığı (Dictionary Comprehensions): Liste anlamlılığına benzer şeki
Exception Handling, programlamanın önemli bir parçasıdır. Bir hata, programın beklenmedik durumlarla başa çıkmasını sağlar ve bu durumlar genellikle çeşitli hatalar veya istisnalar şeklinde karşımıza çıkar. Python'da exception handling, hataları yakalamak ve bu hatalarla uygun bir şekilde başa çıkmak için try, except, finally, raise ve assert anahtar kelimelerini kullanır.
try ve except Blokları: try bloğu, hata olabilecek kodları içerir. Eğer try bloğu içinde bir hata meydana gelirse, Pyth
Python'da giriş ve çıkış işlemleri, kullanıcıdan veri almak ve veriyi kullanıcıya sunmak için kullanılır.
Giriş (Input):
Python'daki input() fonksiyonu, kullanıcıdan bir girdi almak için kullanılır. input() fonksiyonu tarafından döndürülen değer her zaman bir string'dir.
name = input("Please enter your name: ")
print("Hello, " + name + "!")
Yukarıdaki örnekte, kullanıcının girdisi bir string olarak name değişkenine atanır ve ardından bir selamlama mesajı ile birlikte yazdırılır.
Python'da birçok yerleşik (built-in) fonksiyon bulunur ve bunlar çeşitli işlevler için kullanılır. İşte Python'daki bazı yerleşik fonksiyonların bir listesi ve ne yaptıklarına dair kısa bir açıklama:
abs(x): x'in mutlak değerini döndürür.
dict(): Yeni bir sözlük oluşturur.
help(): Bir nesne hakkında yardım bilgileri döndürür.
min(): En küçük öğeyi döndürür.
max(): En büyük öğeyi döndürür.
len(): Bir koleksiyonun (liste, dize, vb.) uzunluğunu döndürür.
Programlama terimlerinde, "bilgi aktarımı" (information passing), bir programın farklı bölümleri arasında bilgi aktarılmasını ifade eder. Bu, genellikle fonksiyonlara argüman olarak verilerin geçirilmesi ve/veya fonksiyonların geri dönüş değerlerini almak şeklinde gerçekleşir. Bilgi aktarımı, bir programın farklı bölümlerinin birbirleriyle iletişim kurabilmesi ve işbirliği yapabilmesi için kritiktir.
Python'da, bilgi aktarımı genellikle fonksiyonlara ve metodlara argümanlar gönderilerek ve
Python'da fonksiyonlar, belirli bir görevi yerine getiren yeniden kullanılabilir bir kod bloğudur. Fonksiyonlar programın okunabilirliğini ve yeniden kullanılabilirliğini artırır, ayrıca kod tekrarını azaltır ve kodun organize olmasını sağlar.
Python'da bir fonksiyon tanımlamak için def anahtar kelimesi kullanılır. İşte basit bir fonksiyon örneği:
def greet():
print("Hello, World!")
Bu fonksiyon, "Hello, World!" ifadesini ekrana yazdırır. Fonksiyonu çağırmak için ise, fonksiyonun
Döngüler, belirli bir kod bloğunun tekrar tekrar çalıştırılmasını sağlar. Python'da iki ana döngü türü vardır: for ve while.
1. For Döngüsü:
for döngüsü, genellikle bir dizi, liste, tuple, dictionary, string veya bir range objesi üzerinde yinelemeler (iterasyonlar) yapmak için kullanılır. Yani belirli bir kod bloğunu, belirli bir dizi üzerindeki her öğe için bir kez çalıştırır.
fruits = ["apple", "banana", "cherry"]
for fruit in fruits:
print(fruit)
Bu kod, fruits listesindek
Python'daki tuple sınıfı, birden çok öğeyi bir arada tutabilen bir veri türüdür. Ancak, listelerden farklı olarak, tuple'lar değiştirilemez (immutable), yani bir tuple'ı oluşturduktan sonra içindeki öğeleri değiştiremezsiniz.
Tuple'lar, parantez ( ) kullanılarak oluşturulur ve öğeleri virgülle ayrılır. İşte bir örnek:
demet = (1, 2, 'üç', 4.0, (5, 6))
print(demet) # (1, 2, 'üç', 4.0, (5, 6))
print(type(demet)) # <class 'tuple'>
Tuple ile ilgili temel kavramlar ve işlemler şunl
Python'daki list sınıfı, birden çok öğeyi bir arada tutmak için kullanılan bir veri türüdür. Listeler, farklı veri türlerinden öğeleri içerebilir (örneğin, sayılar, stringler, diğer listeler, vb.) ve dinamiktirler, yani öğeleri ekleme, çıkarma veya değiştirme yeteneğine sahiptirler. Bu özellik onları "değiştirilebilir" (mutable) kılar.
Bir liste, köşeli parantezler [ ] kullanılarak oluşturulur ve öğeleri virgülle ayrılır. İşte bir örnek:
liste = [1, 2, 'üç', 4.0, [5, 6]]
print(liste) #
